Μπήκαμε στο 2021 και ήδη μετράμε την πρώτη εβδομάδα της νέας χρονιάς. Αποφάσισα, λοιπόν, να γράψω δύο λόγια για τα δικά μου συναισθήματα, τους στόχους και τις ευχές μου.
Το 2020 υπήρξε, αδιαμφισβήτητα, μία από τις πιο δύσκολες χρονιές για όλους μας. Κι όμως, εγώ πιάνω τον εαυτό μου να διχάζεται ανάμεσα στη δύσκολη πραγματικότητα, που βιώνω και στην έμφυτη τάση μου να αναζητώ το φως στον ορίζοντα. Δεν θα ήθελα να μείνω μόνο στις δυσκολίες, όμως δεν μπορώ να μην τις αναγνωρίσω. Ακόμα και σήμερα δυσκολεύομαι να προσαρμοστώ στις απαγορεύσεις και τους περιορισμούς. Μου λείπουν οι φίλοι μου, τα μεγάλα γιορτινά τραπέζια, τα πάρτι και η διασκέδαση, τα ταξίδια…
Ήταν, όμως, το 2020 μόνο αυτό για μένα; Σε καμία περίπτωση! Μέσα στη χρονιά που πέρασε είδα έναν από τους πιο σημαντικούς στόχους μου να παίρνει σάρκα και οστά. Γεύθηκα καρπούς από τους κόπους μου και αυτό μου έδωσε δύναμη, κουράγιο, ικανοποίηση και αυτοπεποίθηση να σηκώσω τα μάτια μου στον ουρανό και να ονειρευθώ. Κατάφερα να μείνω συνδεδεμένη με ανθρώπους, κόντρα στις «κοινωνικές αποστάσεις». Άκουσα τους θεραπευόμενούς μου ενεργά, ένιωσα, συγκινήθηκα και έμαθα από αυτούς. Τόλμησα να κάνω άλματα, που φοβόμουν. Είπα πιο πολλά «σ’ αγαπώ» σε ανθρώπους, που αγαπούσα, αλλά δεν τολμούσα να το πω. Το πιο σημαντικό, όμως, από όλα είναι πως μέσα από το απότομο φρενάρισμα της καραντίνας, την ησυχία του σπιτιού και της μοναχικότητας βρήκα εκείνο το κομμάτι του εαυτού, που είναι λιγότερο επικριτικό, στοχοθετημένο και αποτελεσματικό και περισσότερο φιλικό και συγκαταβατικό.
Στόχοι για την ερχόμενη χρονιά; Να κρατήσω τη σύνδεση με τους ανθρώπους, να ακούω πιο συχνά τον εαυτό που με φροντίζει και να μπορώ να εκφράζομαι με λιγότερα φίλτρα και απαγορεύσεις…
Εσείς;;;
Καλή χρονια!!!
#newyear #newbeginings #firstthoughts2021 #resolutions2021 #mentalhealth #psychotherapy #personalgrowth
